VERENA GOTTER – Niemcy • Germany • Deutschland

Dr Verena Gotter urodziła się w Bonn w 1982 roku.

W okresie od października 2001 do marca 2007 studiowała weterynarię na Wyższej Szkole Weterynaryjnej w Hanowerze

Od marca 2007 do marca 2014 działała w Terenowej Placówce Epidemiologicznej Wyższej Szkoły Weterynaryjnej w Hanowerze. W tym czasie:

w grudniu 2011 roku ukończyła pracę doktorską na temat „ Czynniki ryzyka infekcji salmonella u różnych kategoryzacji tuczników w Dolnej Saksonii”

od marca 2007 do grudnia 2011 współpracowniczka działu Diagnostyki patologicznej

od stycznia 2012 do marca 2014 kierowniczka działu Diagnostyki patologicznej

w październiku 2013 zdała egzamin na Diplomate des European College of Porcine Health Management (Dipl. ECPHM)

Od kwietnia 2014 do nadal zarządza Międzynarodowym Serwisem Technicznym firmy IDT Biologika GmbH.

Dr Verena Gotter was born in Bonn in 1982.

From October 2001 till March 2007 she studied veterinary medicine at University of Veterinary Medicine Hannover.

From March 2007 till March 2014 she worked in Field Epidemiological Unit of University of Veterinary Medicine Hannover. During this time:

In December 2011 she defended her PhD thesis entitled „Risk factors of salmonella infection in different categories of finishing pigs in Lower Saxony”

From March 2007 till December 2011 she cooperated with Pathological Diagnostics division

From January 2012 till March 2014 she managed Pathological Diagnostics division

In October 2013 she became Diplomate des European College of Porcine Health Management (Dipl. ECPHM)

From April 2014 she manages International Technical Service in IDT Biologika GmbH

Dr. Verena Gotter, Dipl. ECPHM ist 1982 in Bonn geboren.

Oktober 2001-März 2007 Studium der Veterinärmedizin an der Stiftung Tierärztlichen Hochschule Hannover

März 2007 bis März 2014 als wissenschaftliche Mitarbeiterin an der Außenstelle für Epidemiologie (Stiftung Tierärztlichen Hochschule Hannover) tätig. In dieser Zeit:

Dezember 2011: Abschluss der Doktorarbeit zum Thema „Risikofaktoren zur Salmonelleninfektion bei Mastschweinen unterschiedlicher Kategorisierung in Niedersachsen“

März 2007-Dezember 2011 Mitarbeiterin des Diagnostikbereiches „Pathologie“

Januar 2012-März 2014 Leitung des Diagnostikbereiches „Pathologie“

Oktober 2013 Bestandene Prüfung zum Diplomate des European College of Porcine Health Management (Dipl. ECPHM)

April 2014 bis heute Technical Service Manager International, IDT Biologika GmbH

****************************************************************************************

Zapalenie jelit u prosiąt ssących

Częstą przyczyną upadków prosiąt ssących są choroby jelit. Przyczyna tych chorób jest złożona i powodują ją nie tylko takie patogeny jak: bakterie (na przykład E. coli lub C. perfringens), wirusy (Rota- oraz Coronawirus) i/lub pasożyty (Kokcydia i Kryptosporydia). To co dzieje się z prosięciem podczas porodu oraz w okresie po pordzie ma także bardzo duże znaczenie.

Choroby jelit prosiąt ssących charakteryzują się jednym znaczącym objawiem klinicznym - biegunką. Kolor oraz konsystencja kału jest bardzo różna i nie powinna być brana pod uwagę przy diagnozowaniu choroby. Także inne symptomy jak wymioty, dreszcze czy skupianie się w grupę są niespecyficzne. Dlatego powinno być przeprowadzone badanie laboratoryjne w celu określenia patogenu odpowiadającego za chorobę. Najlepiej można to wykonać, usypiając dwa lub trzy prosięta w ostrej fazie choroby, przeprowadzić ich sekcję i pobrać materiał do badań bezpośrednio z jelit. Jeżeli jest to niemożliwe powinno się przeprowadzić laboratoryjne badanie kału chorych prosiąt.

Prosięta z biegunką powinny być natychmiastowo poddane leczeniu. Najważniejsze jest uzupełnienie poziomu elektrolitów oraz zapewnienie ciepłej, czystej ściółki jeżeli chore zwierzęta mają przeżyć. Zasada jest prosta: im intensywniejsza jest opieka nad chorymi prosiakami tym większą mają one szansę na przeżycie.  Leczenie antybiotykami może również być brane pod uwagę w niektórych przypadkach.

Zawsze jednak lepiej zapobiegać niż leczyć. Odpowiednia higiena porodówki oraz gniazda, jak i optymalna temperatura dla lochy i prosiąt są dobrym początkiem. Jednakże kluczem do sukcesu jest dobra opieka nad lochą podczas porodu i nowonarodzonymi prosiętami! Najważniejsze jest zapewnienie nowo narodzonym prosiętom odpowiedniej ilości i dobrej jakości siary. Jakość siary, by zawierała przeciwciała przeciw różnym patogenom, można polepszyć szczepiąc lochę przed porodem odpowiednimi szczepionkami.

Suckling Piglet Enteric Disease

A considerable portion of the mortality during the suckling period is due to enteric disease. The cause of enteric disease is multifactorial and does not only depend on the presence of pathogens such as bacteria (for example E. coli or C. perfringens), viruses (Rota- and Coronaviruses) and/or parasites (Coccidia and Cryptosporidia). What happens to the piglet at birth and in the first hours afterwards is also of critical importance.

Suckling piglet enteric disease is characterized by its main clinical sign: diarrhea. The color and consistency can vary greatly and should not be used to conclude the etiological pathogenic agent. Likewise, other associated clinical signs such as vomiting, shivering and huddling are unspecific. Therefore laboratory diagnostics should be performed to determine the pathogen behind the disease. Ideally, two to three, acutely diseased piglets should be euthanized, necropsied and the samples taken directly from the gut. However, if this is not possible, fecal samples from acutely ill piglets can be analyzed as well.

Piglets affected with enteric disease must be immediately taken care of. Regular rehydration with electrolyte fluids and a warm clean nest are of the utmost importance if the piglets are to survive. A simple rule of thumb is that the more individual care the piglets receive, the more of them are likely to survive. Individual treatments with antimicrobials may also be necessary in some cases.

Better however than treating piglets for enteric disease is to prevent that they will ever become diseased. Good hygiene of the farrowing crate and nest (together with an optimal temperature for both sow and piglets) is the beginning. Good management of the sow around birth and the intensive care of the neonatal pigs is nevertheless the key! Especially the sufficient uptake of good quality colostrum is of the upmost importance for the piglets. The quality of the colostrum with respect to antibodies against individual pathogens can be enhanced by vaccinating the sows before farrowing. 

Saugferkelenteritis

Ein großer Anteil der Mortalität in der Saugphase ist auf Darmerkrankungen zurückzuführen. Die Ursache dieser Erkrankungen ist multifaktoriell und ist nicht nur auf die Anwesenheit von Pathogenen wie Bakterien (zum Beispiel E. coli oder C. perfringens), Viren (Rota- und Coronaviren) und/oder Parasiten (Coccidia und Cryptosporidien) zurückzuführen. Was mit dem Ferkel bei der Geburt und vor allem in den ersten Stunden danach passiert ist ebenfalls  von großer Bedeutung.

Die Saugferkelenteritis ist charakterisiert durch ihr auffälligstes klinisches Symptom: die Diarrhoe. Farbe und Konsistenz der Diarrhoe kann dabei sehr variieren und sollte daher nicht genutzt werden, um den ätiologischen Erreger zu bestimmen. Auch die anderen möglichen Symptome wie Erbrechen, Kältezittern und Zusammenkauern sind unspezifisch. Deshalb sollte die Labordiagnostik genutzt werden, um den pathogenen Keim zu eruieren. Idealerweise sollten zwei bis drei, akut erkrankte Ferkel euthanasiert, seziert und die Proben direkt aus dem Darm entnommen werden. Ist dies nicht möglich, so können auch Kotproben von akut erkrankten Ferkeln analysiert werden.

Saugferkel mit Diarrhoe müssen sofort behandelt werden. Der wichtigste Punkt ist die regelmäßige Rehydration mit einer sog. Elektrolyttränke. Auch ein warmes, sauberes Ferkelnest ist wichtig, wenn die erkrankten Ferkel überleben sollen. Als Faustregel kann man sagen, dass je intensiver die Versorgung der erkrankten Ferkel ist, desto mehr von ihnen werden überleben. Eine antimikrobielle Behandlung kann ebenfalls in manchen Fällen indiziert sein.

Besser aber als Ferkel mit Diarrhoe zu behandeln ist zu verhindern, dass sie überhaupt an Diarrhoe erkranken. Eine gute Hygiene der Abferkelbucht und des Ferkelnestes sowie eine optimale Temperatur für die Sau und die Ferkel ist da der Anfang. Gutes Management der Sau um die Geburt und die Pflege der neugeborenen Ferkel ist jedoch der Schlüssel! Vor allem die ausreichende Versorgung mit Kolostrum von guter Qualität ist lebenswichtig für die Ferkel. Die Qualität des Kolostrums in Hinsicht auf Antikörper gegen verschiedene Pathogene kann durch die Impfung der Sau vor der Geburt mit entsprechenden Vakzinen gesteigert werden.